PORTAKAL, MANDALİNA, LİMON REÇELİ

En eski Avrupa reçellerinde büyülü madde bal kullanılıyormuş; reçel yapılırken meyve posası bal ile karıştırılıp güneşte bekletilirmiş. Reçellerde meyvenin tam dokusunun ve şeklinin korunması her zaman için çok önemli olmuş. Reçel yapılması kolay gibi görünse de, aslında iyi bir teknik ve tecrübe şart..

Örneğin bazı meyveler (taze incir, kayısı, çilek ) kaynatıldıkları zaman çok yumuşar, şeklinin ve doğallığının korunması için ise limon suyu ile marine edilmesi gerekir.

Hem çiçeğinin hem meyvesinin hem de yapraklarının kokusuyla insanın içini kaynatan depresyona birebir narenciyenin reçeline de doyum olmuyor..

Tarihçilere göre narenciye ağaçlarının atası Hindistan’dan Türkiye, Yunanistan ve Kuzey Afrika’ya MÖ IV. yy. Büyük İskender’le “Citron” adıyla gelmiş.

Eski dönemlerde ferahlık vermesinin yanında narenciyenin zehirlenme ve güveler için bir çare olduğu düşünülüyormuş. MS 79 yılında Vezüv Yanardağı volkanik patlaması sonucu şehrin yıkılmasından sonra Pompei'nin harabelerinde narenciye temalı güzel bir seramik çini bulunmuş.

MS II. yy. Kuzey Afrika'da Kartaca'da bir Roma villası kalıntısında bulunan bir başka mozaik çinide de, narenciye meyvesi ve ağacının dalında büyüyen bir limon meyvesi açıkça görülmekteymiş.

Hatta İstanbul’da daha önceden Konstantin kiliseleri olan cami mozaiklerinde de narenciye motiflerine rastlamak mümkün..